Tıptaki adı sifiliz olan frengi hastalığı halk arasında bel soğukluğu olarak bilinir. Bulaşıcı bir hastalık olan hastalık tüm dünyada yaygın olarak görülür.
Bir enfeksiyon hastalığı olan frengi, cinsel ilişki ile, kan yoluyla veya anneden bebeğe gebelik ya da doğum esnasında da bulaşabilir. Hastalık tokalaşmakla, aynı giysiyi giymekle bulaşmaz.
16. yüzyılda tüm Avrupa ve Asya kıtalarını kasıp kavuran bir cinsel hastalık olan frengi, günümüzde etkili tedaviler sayesinde azalmakta olup halen varlığını devam ettirmektedir. Frengi yaralara neden olan bir hastalıktır. Bu yaralar cinsel organlarda, rektumda veya ağızda görünebilir. Belirtileri kişiden kişiye değişebilir. Bu nedenle tanı koymak bazen zordur.
Frengi genellikle penis, vajina ve anüste bulunan lezyonlara temasla bulaşabilmekte olup bazı durumlarda da dil ve ağız içinde bunan lezyonlar nedeniyle oral yolla da bulaşabilmektedir. Ayrıca hastalık gebe anneden bebeğine, hamilelikte geçebilmektedir.
Frengi hastalığı için üroloji, kadın doğum hastalıkları veya enfeksiyon hastalıkları bölümlerine başvurmanız gerekmektedir.
Frengiden korunmak için her çeşit cinsel ilişkiden (vajinal, oral ve anal) önce kondom kullanılmalı, ve partneriniz cinsel yollarla bulaşan enfeksiyon belirtilerine sahipse tedavi olana dek cinsel ilişkiden kaçınılmalı.
Frengi, hastalığa sahip kişideki yaralara direkt temas ile bulaşır. Bu yaralar dış genital organlar, vajina, makat, rektum, ağız ve dudaklarda görülebilir. Cinsel yolla bulaşan diğer enfeksiyonlar gibi vajinal, oral, anal yolla bulaşmaktadır. Ayrıca gebelik ile doğum sırasında anneden bebeğe geçebilir.
Frengi tanısı için kan testi yapılır ya da yaradan sıvı örneği ile alınır. İlerlemiş frengi hastalarından omurilik sıvısı alınarak merkezi sinir sistemine yayılma durumu kontrol edilir.
Frengi tedavisi, kan testleri ile tanı konulduktan sonra antibiyotikle yapılır. Tedavi başladıktan 2 gün sonra bulaşıcılık kaybolur. Hastalığın etkilediği organlara göre tedavi süresi 2 yıla kadar uzayabilir. Eğer frengiye sahipseniz partnerlerinizin de tedavi görmesi gerekir. Başarılı ve doğru bir tedavi uygulansa bile kişi ilerde tekrar frengi olabilir.